Burada sonuncu toy 1992-ci ildə, işğaldan bir neçə gün əvvəl baş tutmuşdu.
Bəy Niyazi Məmmədovun təəssüratları, “Ağlıma belə gəlməzdi ki, bir gün öz doğma torpağımızda mənə toy qismət olacaq, şəhərimizin ilk toyu mənə qismət olar”.
Bəyin atası Zöhrab Məmmədov isə deyib: “Gözəl Laçınımızdayıq. Bu gün mənim böyük oğlumun toyudur. Allahın bu gününə şükür! Laçına gəlib toy edəcəyimiz ağlımıza gəlmirdi. Yuxularda gördüyümüz bir şey idi”.
Subyekt.az
